Het mooiste weekend!

Heyhey!

Daar was ik weer, wat is het hier nog steeds super mooi! Ik ben hier nog optimaal aan het genieten van alles wat ik meemaak. Maar het besef komt toch steeds meer dat ik nog maar iets meer dan een maand heb…. En als ik dan bedenk wat ik allemaal nog wil gaan doen! Echt te veel nog!

Vorige week heb ik echt het mooiste weekend gehad. We zijn vier dagen naar het binnenland geweest, de Raleighvallen en Voltzberg. Vrijdag zijn we op tijd vertrokken voor een lange reis. In totaal bijna vijf uur gereden met de bus naar Witagron. Opzich niet zo lang, maar als je bedenkt dat het alleen maar hobbels en gaten waren in weg, waren we mooi door elkaar geschud toen we daar aankwamen. We hebben iets gegeten en zijn verder gegaan met een korjaal over de Coppename rivier. Ruim drie uur gevaren, een relaxte ritje, maar toen de zon verdween en het donker begon te worden was het toch best frisjes. Toen we aankwamen op Foengoe eiland hebben we onze hangmatten opgehangen, heerlijk gegeten en toen lekker gaan slapen. De volgende ochtend stond namelijk om half acht ons ontbijt klaar. We hebben ontbeten en lunchpakketjes gemaakt voor de dag. We zijn vertrokken met ons bootje naar de jungle en toen kon de toch naar de Voltzberg beginnen. We hebben eerste drie uur door de jungle gelopen, door kreekjes, over boomstammen, over heuvels en door de takken. Een hele tocht, maar toen zagen we hem, de Voltzberg. We hebben even pauze gehouden op de rotsplaten en toen konden we verder. We moesten nog een half uur door de jungle lopen en toen kwamen we aan de voet van de berg. Hier begon de echte klim en die was zwaar. Het begin was nog begroeid, maar toen moesten we tegen de steile berg op lopen, terwijl we konden genieten van een mooi uitzicht. We hebben er ongeveer een half uur over gedaan om er tegen op te klimmen, iedereen was kapot, had zere voeten, benen en was bezweet, maar wat mooi! Daar stonden we met z’n allen op de Voltzberg, een heel mooi uitzicht, echt de moeite waard. We hebben hier even uitgerust en genoten van alles om ons heen en toen konden we weer terug… eerste de berg af en toen nog ruim drie uur door de jungle. Toen we er waren konden we heerlijk zwemmen in het water bij de vallen. Weer op het kamp aangekomen hebben we lekker gegeten en ’s avonds een erg mooi en gezellig feestje gehad om te vieren dat we de berg allemaal zijn opgekomen. Zondag hebben we de moedervallen bezocht en hebben we weer lekker gezwommen. Hiervoor moesten we natuurlijk ook weer door de jungle en aangezien mijn schoenen nog helemaal nat waren van de dag ervoor ben ik op mijn slippertjes gegaan! Onze gids was om twaalf uur jarig, dus reden voor een feestje. We hebben weer een hele mooie avond beleefd. De volgende dag stond in het teken van de terugreis en met twee uurtjes slaap was dit best zwaar. Eerst weer met het korjaal en laat nou net midden op het water onze benzine op zijn…. En alsof we nog niet genoeg goede verhalen hadden begon het busje ook nog te roken, terwijl we in de keiharde regen stonden…. Het was een lange en vermoeiende terugreis, maar na 11 uur zijn we veilig aangekomen.

Een geweldig weekend, met de beste groep, waar iedereen er voor elkaar was tijdens het beklimmen van de berg, de gezelligheid die we hebben gehad, maar ook na de geweldige feestjes hebben we ervoor gezorgd dat iedereen keurig in de hangmat kwam te liggen! Als ik ’s ochtends wakker werd in mijn hangmat zag ik de aapjes lopen in de bomen, deze hebben we het hele weekend natuurlijk volop gevoerd. Wat een leuke beestjes.

Nog nagenietend van dit mooie weekend, zijn we al druk bezig met het plannen van de volgende trips. Brownsberg staat nog op de planning, Nickerie en Bigipan, de quadtour en eigenlijk willen we nog zoveel meer.

Deze week lekker wezen eten bij bar Zuid en het pannenkoeken en poffertjes café. Weer geniale stapavonden gehad en gezellige avondjes op ons balkon. Helaas is de grote regentijd ook aangebroken, dus regen heel veel regen. Dit zorgt er regelmatig voor dat ik door ondergelopen straten mag fietsen als ik richting stage ga, maar gelukkig laat de zon zich ook nog wel eens zien.

Stage gaat nog steeds prima, nog een paar weekjes en dan zit het er op. We hebben vorige week armbandjes gemaakt met de kinderen en ze waren helemaal enthousiast. Volgende week gaan Floor en ik een slaapdienst doen, dus ben benieuwd….

Ook ben ik vorige week naar de vreemdelingenpolitie geweest, aangezien ik ervan uit ging dat na bijna vier maand Suriname mijn MKV er wel zou zijn, maar nee…. Over een paar weekjes nog maar eens een poging wagen in de hoop dat hij er dan is en ik verder kan met regelen. Echt wat een gedoe, maar je moet er wat voor over hebben.

Nou jullie zijn weer een beetje op de hoogte van wat ik hier uit spook!

Tot de volgende keer!
Liefs Veerle