Al bijna naar huis... - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Veerle - WaarBenJij.nu Al bijna naar huis... - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Veerle - WaarBenJij.nu

Al bijna naar huis...

Door: Veerle

Blijf op de hoogte en volg Veerle

30 Juni 2015 | Suriname, Paramaribo

Hey hey!!!

Nog een week en dan zit ik al in het vliegtuig naar Curacao… De tijd gaat zo super snel, echt niet te geloven. Krijg er buikpijn van als ik eraan denk dat ik afscheid moet nemen van Suriname. Het mooie land, de mooie natuur de lieve mensen, ik geniet hier alleen maar.

Al weer even geleden heb ik afscheid genomen op stage, echt niet leuk. Samen met Floor hebben we frikadellen gebakken voor alle kinderen. We hebben lekker met ze gegeten, ze bedankt en de zusters gingen samen met de kinderen voor ons zingen, zo bijzonder. Daarna zijn we lekker naar buiten gegaan om te spelen en lekker te kletsen. Het afscheid was echt niet leuk en ik denk dat ik er deze week nog een keertje heen ga om nog wat kleren te brengen die ik niet meeneem naar Nederland.

Afgelopen weekend ben ik naar Blanche Marie geweest, wat een mooie trip. Vrijdag zijn we vertrokken met drie jeeps richting de jungle, we hebben een erg lange reis gehad, met heeeel veel gehobbel, echt heel veel. Aangekomen in Apoera hebben we lekker gegeten en zijn we ’s avonds naar een lokaal barretje geweest, daarna zijn we bij ons huisje nog even gaan kingsen en toen lekker ons bed ingekropen. Zaterdag hebben we een dorpswandeling gemaakt en in de middag zijn we op weg gegaan naar de Blanche Marie vallen, want daar hebben we de andere twee nachten overnacht. Wederom een lange rit, aangezien onze gids niet wist welke afslag hij moest hebben. We zijn dus veel te ver doorgereden met het gevolg dat we de andere twee jeeps kwijt waren, die natuurlijk al lang waren aangekomen op de plaats van bestemming. Uiteindelijk had onze gids toch in de gaten dat er iets niet klopte. We hebben een aantal auto’s aangehouden om de weg te vragen en uiteindelijk zijn we omgekeerd om weer terug te rijden. Gelukkig hadden we de restjes van het middageten bij ons in de auto. Kip, rijst en groenten en zo gelukkig als we waren hadden wij ook de fles bacardi. Het was dus prima te doen om het stuk weer terug te rijden en gelukkig stond onze jager ons op te wachten bij de afslag. Wat waren wij blij hem te zien. Maar we waren er nog niet, het moeilijkste stuk zou nog komen. Dwars door de jungle wat echt een pittige tocht was met de jeep, maar toen het donker was zijn we veilig aangekomen bij onze slaapplaats. We hebben de hangmatten opgehangen, gegeten en toen zijn we de jungle in gegaan voor een nachtwandeling. Met twee gidsen bij ons, inclusief geweren, waren we er wel klaar voor om tijgers, slangen, spinnen en andere dieren te spotten. Maar helaas wij zijn niet verder gekomen dan mieren en muggen. Zondag zijn we naar de Blanche Marie vallen gelopen, wat mooi waren die! Echt gaaf. Ook zijn we naar de kindervallen geweest, waar we lekker hebben ‘gebaad’ in de stroomversnellingen. ’s Middag regende het helaas dus hebben we de tijd maar gedood met jawel… Kingsen. De kok had weer heeeeel lekker eten gemaakt patat met kip en salade en daarna zijn we bij het kampvuur gaan zitten. Samen met de gidsen hebben we een poging gedaan tot kingsen, maar dat was toch iets te ingewikkeld, dus zijn we geëindigd met weerwolven en dansen bij het kampvuur. Iets later dan gepland, lagen we in onze hangmat na een erg leuke avond. Maandag zaten we alweer vroeg aan het ontbijt en toen zijn we naar de Eldoradoval gegaan. Tegen twaalf uur waren we klaar voor de terugreis richting Paramaribo. Het begon al meteen goed want er lag een boom op de weg die we eerst weg moesten halen en een auto die niet meer wou starten. Met veel spanning en doodsangsten hadden we het eerste stuk overleefd. We zijn verder gereden, hebben onderweg wat gegeten en zijn bij Kaaimanston geweest. Dit is het geboortedorp Diego en Wendel, de gidsen, we hebben hier even rondgelopen en zijn toen verder gereden. Onze jager kwam met het plan om achter op de jeeps te zitten, prima idee. Dus verder gereden achter op de jeep naar Witagron, super chille rit. In Witagron weer even pauze gehouden, hele leuke apen gezien en onze jager achtergelaten aangezien hij daar woont. We zijn weer verder gereden en het begon ondertussen al donker te worden. We hebben pogingen gedaan om te slapen, wat niet echt lukte door alle hobbels en die werd verstoord doordat onze chauffeur iets te hard door een hobbel ging. Met het gevolg dat de vooras kapot was en we niet verder konden rijden. We hebben ons bij de andere jeeps ingepropt en onze weg vervolgd. Wat was ik blij toen we twaalf uur laten thuis waren. Wat een mooi weekend en wat een belevenissen.

Het weekend daarvoor ben ik samen met Tessa op eigen houtje naar Brownsberg geweest. Met de stadsbus zijn we naar de voet van de berg gegaan, die we 13 kilometer lang op zijn gelopen. Na drie uur ploeteren en zweten stonden we eindelijk aan de top. Wat een mooi uitzicht, we hebben onze hangmatten opgehangen even gepauzeerd en toen zijn we begonnen aan de tocht richting de watervallen. Dwars door de jungle, heuvel af heuvel op, echt zwaar. Eerst naar de Leoval en toen naar de Ireneval, waar we hebben gezwommen. Beiden erg mooi, maar niet te vergelijken met de Blanche Marie vallen. Toen moesten we nog weer terug naar het kamp. Helemaal kapot kwamen we aan. We hebben wat gegeten en zijn in onze hangmat gekropen, want de volgende dag moesten we de berg ook nog weer af. Twee superleuke dagen gehad en ik voelde de volgende dag al mijn spieren, maar het was het waard. En we hebben veel gezien, twee slangen, een gifkikker, een boskonijn en brulapen die ons ’s nachts uit onze slaap hielden.

Vorige week zijn we nog een dagje wezen zwemmen bij Krasnapolsky, heerlijk!!! We zijn uiteten geweest met onze docenten uit Nederland. En oja ik heb mijn stage behaald. Vanavond is er een feest waar Ryan Marciano en Sunnery James draaien, dus wij zijn natuurlijk ook van de partij. Morgen is het Keti Koti, de afschaffing van de slavernij wordt dan gevierd. Donderdag hebben we onze laatste avond Havanna, dus daar we gaan ook een mooie avond van maken. Verder nog lekker genieten van alles, de stad in, lekker zwemmen en uiteten.

En dan wordt het langzaam toch echt tijd om te gaan, helaas. Tot over twee weken in Nederland lieve mensen! Ik ga nog even genieten van alles wat ik moet gaan missen!

Dikke kus mij!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Suriname, Paramaribo

Veerle

Actief sinds 03 Feb. 2015
Verslag gelezen: 1105
Totaal aantal bezoekers 4780

Voorgaande reizen:

07 Februari 2015 - 15 Juli 2015

Suriname 2015

Landen bezocht: